Jordi Torres: Zo ben ik en zo denk ik....

Althea BMW coureur Jordi Torres laat zijn gedachten de vrije loop....
 
Jordi Torres komt uit het Spaanse Rubí zo’n 20 km van Barcelona en wordt 27 Augustus 30 jaar. 2017 is het derde seizoen dat Torres deelneemt aan het MOTUL FIM Superbike WK, in 2015 begonnen met Aprilia en sinds 2016 met BMW in het Althea BMW Racing Team van Genesio Bevilacqua. Torres staat bekend om zijn extraverte en komische karaktertrekken maar heeft natuurlijk ook nog heel andere kwaliteiten die men misschien niet bij hem vermoed had. “Ik ben van huis uit een vrolijk type, en heb die vrolijkheid gaandeweg in mijn coureurs leven gevonden. Ik lach vaak om mezelf, natuurlijk ook vaak om en met anderen.” aldus Torres “Als de dag komt dat ik het leven op het paddock niet meer kan genieten hou ik ermee op en ga naar huis. Ik ben echter niet de showman waar veel mensen me voor houden, dat klopt niet helemaal. Dit leven, op het circuit is mijn leven zoals het dag voor dag plaatsvindt. Ik ben af en toe best wel een clown maar weet tegelijkertijd ook waar ik mee bezig ben. Tot dusver verloopt mijn leven echt naar wens en dat geef ik dan ook graag met een lachen terug"...

Torres staat met 48 punten zevende in het WK, één puntje achter Michael van der Mark die er 49 heeft. Met Aprilia wist Torres in 2015 een race te winnen en stond meermaals op het podium, iets wat hem met BMW nog niet lukte. Torres: “Natuurlijk wil ik elke race winnen, dat is de reden waarom we allemaal elke race bij elkaar komen. Daarnaast moeten we allemaal erg veel moeten doen om voorwaarts te komen, wat, voor ons allemaal, hard werken betekend. Ik heb momenteel een bike die moeilijk te berijden is maar we hebben in vergelijk tot 2016 een grote stap voorwaarts kunnen maken! Ik wist van aanvangs niet of dat zou lukken, maar, ik wist evenmin of ik op een Honda of Yamaha zou zitten 2017!!!”

Wat zou je doen als je morgen Jonathan Rea’s Kawasaki zou krijgen? Torres: “Pffff, ik denk niet dat ik erop zou stappen en er gelijk snel mee zou kunnen rijden. Het is een totaal andere motor dan die van mij. En je bent of wordt ook niet de beste rijder omdat je op de snelste motor rijdt, daar komt veel meer bij te kijken. Misschien kan ik met Rea’s of Sykes bike helemaal niet zo rijden als dat hun dat kunnen dus zou het best kunnen dat het zich niet loont mij de beste motor te geven haha. Ik denk echter wel dat ik in mijn debuutjaar met Aprilia heb laten zien dat ik met de besten mee kan. Ik was in constant in staat sterke races te rijden, stond op het podium en won één race. En ja, als ik de RSV 4 iets harder en agressiever had aangepakt hadden we er nog meer uit kunnen halen. Maar ik ben vaak op een soort van nummer zeker gegaan met zo weinig mogelijk risico. Daarvan ben ik me nu veel beter bewust, ook doordat ik nu veel meer ervaring heb natuurlijk. Ik rijd nu echter op een totaal andere motor waarop ik me echter goed had voorbereid en ook steeds beter terecht kom. Ik twijfel niet aan mezelf, in geen geval. Als we daarbuiten op het circuit zijn hangt ons leven er vanaf van wat we doen. Alles wat we daar doen is gevaarlijk en ernst te nemen. Je benut elk moment en geeft steeds het maximum, daar kun je niet twijfelen. Dat is ook voor de mensen die voor je werken erg belangrijk om te weten. Ik vind het echter belangrijk om elke stap naar voren met een lachen te bejegenen."...

Je bent op het paddock altijd losjes en relaxt, hoe doe je dat? Torres: "Heel gewoon mezelf zijn. Ik heb ook nog nooit nee tegen een fan gezegd. Soms zeg ik wel eens of ze later nog eens kunnen terugkomen, op een moment wanneer ik geen tijd heb bijvoorbeeld in de voorbereidingfase van trainingsessie ben of als ik net terug ben. Ik hoop dan altijd maar op het begrip van deze mensen. Daarna neem ik echter echt tijd voor ze, altijd! Ik kan me mezelf dan ook niet voorstellen anders te zijn daarnaast wil ik ook niemand voor het hoofd stoten! Maar hoe je het ook bekijkt, we zijn allemaal mensen nietwaar! Jullie zien me en ik heb statuur. Ik heb twee normale armen, geen brede biceps of zo maar kan het desondanks twee races volhouden met alles wat daar nog bijkomt. Mijn ritme tijdens een race is meestal erg constant en ik heb geen doorhangers. Mijn dagelijkse training samen met men trainer Marcelli Massafret doet me goed en heeft ervoor gezorgt ervoor dat ik veel geconcentreerder ben als voordien. Minder moe zijn betekend dat ik me des temeer op het rijden kan concentreren."...
 
Velen van jullie zullen waarschijnlijk denken dat ik heel veel vrienden heb, maar dat is niet het geval. En eerlijk gezegd ga ik er ook niet echt uit om welken te ontmoeten. Ik ben meestal op mezelf en focusseer me op wat ik kan en weet. Bijvoorbeeld de manier waarop ik motor rijd. Naar die mensen die me zeggen dat ik dat zo en zo zou moeten doen of weet ik wat luister ik niet eens. Ik wil alles zo doen zoals ik denk dat ik het moet doen, ook als dat wel eens heel hard overkomt. Zo is dat ook met mijn vrienden. Ik heb zo men eigen vrienden die ik erg goed ken, als daar iemand nieuw bijkomt ben ik eerder terughoudend, ook als diegene iemand is waarmee ik later erg goed overweg kan. Ik ben niet nog meer vrienden nodig, vooral omdat de meesten meestal meer een soort van "aanhangsels" zijn en geen echte vrienden"....   

Mijn vriendin Maricel staat altijd voor me klaar en help en ondersteunt me waar ze kan. Zij is mijn platvorm voor mijn grappen en grollen en ons gemeenzame lachen. Ze doet alles met me mee en heeft ongelofelijk veel begrip voor me en is mijn grote liefde. Ik heb geen huisdieren, ik heb een dierentuin. Nee, eigenlijk mijn moeder. We hadden 12 katten, echter nu was er eentje zwanger en hebben we er nog 5 bij gekregen! Daarnaast hebben we 2 honden, een mannetje en een vrouwtje van twee verschillende rassen. Gekocht hebben we geen van allen, ze kwamen allen onder de meest verschillende omstandigheden naar ons toe. Het "kettingdier" wat is komen aanlopen is inmiddels de ster van de familie. Het is een geit genaamd Elvis omdat ze haar haren precies zo heeft als Elvis zelf"....